حج به دلیل اهمیت و جایگاه ممتازش در شریعت اسلامی و نقش تعیین کننده آن در تحول فردی و اجتماعی شرایط و مقدمات خاص خود را دارد از آن جمله ، آداب این سفر معنوی می باشد که رعایت آنها متضمن کمال و بهره وری شایسته از آنها خواهد بود . یکی از مهم ترین این آداب توبه واستغفار می باشد ، حاجی با هدف خداخواهی و خداجویی وقتی به این سفر معنوی پا میگذارد باید قبل از هر چیز زنگارهای گناه و معصیت را از جان و دل بزداید و روح از تیرگی ها پاک کندتا زمینه را برای راه یابی به محضر حق و حریم عشق فراهم سازد. امام صادق: می فرمایند:" هر گاه اراده حج کردی با آب توبه خالص گناهانت را بشوی." از آنجا که حاجی در سفر حج میهمان خداست و او که به اسرار و باطن اگاه است، روانیست با آلودگی به محضر حق وارد شد ،آداب میهمانی اقتضاء دارد که حاجیان با پاکی روح و باطن در محضر صاحب خانه حضور یابند از این رو بیش از ورود به حرمین شریفین لازم است حاجی خانه دل را از گناه پاک نماید ، آنگاه به سوی کوی دوست حرکت کند و این با توبه حقیقی که همان توبه نصوح در بیان قرآن است ممکن خواهد بود" یا ایها اَلذین امنوا توبوا الی الله توبتاً نصوحاً " ای کسانی که ایمان آورده اید به درگاه خدا توبه ای راستین کنید.